Jazz jak gatunek muzyczny i jego charakterystyka


Jazz, jest to gatunek muzyczny, który powstał w początkach XX wieku na południu Stanów Zjednoczonych. Jego źródła pochodzą z Nowego Orleaniu, gdzie powstaje jako połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej. Jazz, jako gatunek stanowi połączenie muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej. Muzyka jaką jest jazz charakteryzuje się rytmem synkopowanym, a także dużą dowolnością interpretacyjną i aranżacyjną oraz tendencją do improwizacji, co miało związek z faktem, iż pierwszymi twórcami tego gatunku byli przeważnie nie znający nut potomkowie niewolników afrykańskich i amerykańskich.

Według niektórych muzykologów jazz jest raczej formą interpretacji niż stylem muzycznym samym w sobie. James Lincoln Collier, który szerzej zinterpretował ten gatunek wyróżnił trzy podstawowe atrybuty jazzu, które go charakteryzują a jest to swing, funkcja ekstatyczna i kod indywidualny. Swing to w ujęciu Colliera wywodząca się z praktyki czarnych muzyków istota rytmiki jazzowej, polegająca na specyficznej lekkości i sprężystości rytmu a w aspekcie technicznym polega na podziale taktu w muzyce na nierówne, niemożliwe do zapisu muzycznego jednostki rytmiczne oraz okazjonalnym stosowaniu vibrato, urozmaiceniu linii melodycznej akcentami rytmicznymi i częstych zmianach dynamiki, wywołującej efekt specyficznej przemowy instrumentów. Funkcja ekstatyczna jazzu wywodzi się z religijnego charakteru zachodnioafrykańskich tańców obrzędowych i zaznacza się w jazzie przede wszystkim w trakcie tak zwanych jam sessions czyli improwizowanych koncertów. Improwizacja natomiast i wzajemna inspiracja muzyków prowadzi do czynnego zaangażowania słuchaczy, wyrażającego się w aplauzie, okrzykach i oklaskach. Kod indywidualny jazzu to identyfikujący wykonawcę sposób komunikacji między nim a słuchaczami, który przejawia się w kreacji melodii, vibrato, ostrości i zmianach natężenia dźwięku lub zaniku dźwięku, co sprawia, że ta muzyka jest bardzo indywidualna zarówno w odniesieniu do twórcy jak i słuchacza, który może ją dowolnie interpretować.